Zmiany na powierzchni Księżyca wywołane cząsteczkami wiatru słonecznego

Obserwacje z misji Artemis (Acceleration, Reconnection, Turbulence and Electrodynamics of the Moon’s Interaction with the Sun) wykryły zmiany na powierzchni Księżyca spowodowane wzmożoną obecnością cząstek wiatru słonecznego złapanego przez linie pola magnetycznego.

Struktura geologiczna na powierzchni Księżyca znana jako Reiner Gamma. Fotografia 1. Struktura geologiczna na powierzchni Księżyca znana jako Reiner Gamma lub potocznie księżycowy wir (lunar swirl). Zdjęcie wykonane z pokładu sondy Lunar Orbiter 2.

Słońce uwalnia ciągły odpływ cząstek i promieniowania zwanego wiatrem słonecznym. Wiatr słoneczny omywa planety, księżyce i inne ciała w naszym Układzie Słonecznym, wypełniając obszar zwany heliosferą - która rozciąga się daleko poza orbitą Plutona.
Badania wykorzystujące dane z misji NASEM ARTEMIS sugerują, że księżycowe zawirowania, takie jak wir Reiner Gamma zobrazowany przez sondę Lunar Reconnaissance Orbiter, mogą być wynikiem interakcji wiatru słonecznego z odosobnionymi obszarami pola magnetycznego Księżyca.
Powierzchnia Ziemi jest w dużej mierze chroniona przed szkodliwymi skutkami wiatru słonecznego. Wiatr słoneczny jest namagnesowany, a naturalne pole magnetyczne Ziemi odbija cząstki wiatru słonecznego wokół naszej planety, tak że tylko niewielka ich część dociera do atmosfery naszej planety.

Struktura geologiczna na powierzchni Księżyca znana jako Reiner Gamma. Fotografia 2. Struktura geologiczna na powierzchni Księżyca znana jako Reiner Gamma lub potocznie księżycowy wir (lunar swirl). Zdjęcie wykonane z pokładu sondy Lunar Reconnaissance Orbiter.

W przeciwieństwie do Ziemi, Księżyc nie ma globalnego pola magnetycznego. Jednak namagnesowane skały w pobliżu powierzchni Księżyca tworzą małe, zlokalizowane punkty pola magnetycznego, które rozciągają się od setek metrów do setek kilometrów. Jest to rodzaj informacji, którą należy dobrze zrozumieć, aby lepiej chronić przyszłych astronautów, którzy będą w przyszłości eksplorować powierzchnię Księżyca przed skutkami promieniowania. Pęcherzyki pola magnetycznego nie są wystarczająco mocne, aby chronić ludzi przed tym ciężkim środowiskiem, ale badanie ich struktury może pomóc w opracowaniu technik ochrony dla przyszłych odkrywców.
Pod tymi miniaturowymi parasolami magnetycznymi materiał, który tworzy powierzchnię Księżyca, zwany regolitem, jest osłonięty przed cząstkami Słońca. Gdy te cząstki płyną w kierunku Księżyca, są one odchylane do obszarów tuż wokół pęcherzyków magnetycznych, gdzie reakcje chemiczne z regolitem ściemniają powierzchnię. Stwarza to charakterystyczne wiry ciemniejszego i lżejszego materiału, które są tak dobrze widoczne, że można je zobaczyć z powierzchni Ziemi.

Żródło:
NASA: Mission Reveals Origins of Moon's 'Sunburn'
Wikipedia: Reiner Gamma